دل تو اما نه …
آفرین بر دل پر مشغله ات …
کز سر لطف با دلم بازی کرد

اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد

بدان آن هوای دل من است که به یادت می وزد . . .

من و تیر چراغ برق دردمان یکی است …

شب که می شود ، سرمان تاریک ، دلمان پر نور …

صبح که می شود ، سرمان سنگین ، دلمان خاموش

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن.
ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد.